เชฟโรเลต สปิน : มีดีก็มีแย่ แล้วแต่เลือกใช้

จั่วหัวกันแบบนี้ อย่าเพิ่งหันขวับว่าตกลงจะดีหรือแย่ เอามาสักทาง เพราะจริง ๆ แล้วการออกแบบรถยนต์สักคันนึง คงยากที่จะหารถที่ดีพร้อม 100% หรือแย่จนไม่อยากจะนั่งหลังพวงมาลัยกันอีกต่อไป เชฟโรเลต สปิน ก็เข้าข่ายนี้กับเขาเหมือนกัน

จริง ๆ แล้วตลาดรถยนต์มินิ เอ็มพีวี 5+2 ที่นั่งในประเทศไทยนั้น ถือว่ามีปริมาณไม่มากในแต่ละปี และก็มีผู้เล่นอยู่ไม่กี่ราย เอาจริง ๆ ก็แค่โตโยต้า อแวนซ่า, ฮอนด้า ฟรีด หรือจะให้นับรถยนต์นั่งยืดตัวถังอย่างซูซูกิ เออร์ทิก้า เข้าไปอีกคันก็ยังพอไหว

ตลาดใหญ่จริง ๆ สำหรับรถยนต์กลุ่มนี้ก็คือฐานการผลิตขนาดใหญ่อย่างอินโดนีเซีย ที่ส่งรถเหล่านี้เข้ามาทำตลาดด้วยข้อตกลงทางการค้า ไม่ได้หวังจะสร้างยอดขายเป็นกอบเป็นกำ เพราะเอาจริง ๆ ความต้องการของผู้บริโภคในอินโดนีเซียก็ถือว่าโดดเด่น แตกต่าง และมีเอกลักษณ์อยู่ไม่น้อยเหมือนกัน

อย่างไรก็ตาม รถยนต์ที่เข้ามาจากประเทศอินโดนีเซียนั้น มักจะมีปัญหาในเรืองของงานผลิต ซึ่งถ้าจำกันได้ ผู้ที่ทำตลาดก่อนหน้านี้ถึงขั้นต้องเปิดไลน์การผลิตเพื่อทำการปรับปรุงคุณภาพของตัวรถ ก่อนที่จะส่งมอบให้กับลูกค้าในประเทศไทย เพราะจริง ๆ แล้ว ต่อให้เป็นรถ 7 ที่นั่ง ลูกค้าคนไทยก็ขอหรูหรานิด ๆ อยู่ดี

เชฟโรเลตเองน่าจะทำความเข้าใจกับตลาดมาพอสมควร เพราะเปิดตัวทำตลาดรถกลุ่มนี้ช้ากว่าคนอื่น แต่การเปิดตัวมาเพียงรุ่นเดียวที่ราคา 7.62 แสนบาท ก็ทำให้หลาย ๆ คนสะดุดกึก ว่าทำไมมันแพงจริงจังสำหรับสปินคันนี้

เอาจริง ๆ แล้วผมว่าเชฟโรเลตก็ไม่ได้ทำอะไรผิดพลาด เพราะหากมองว่าคู่แข่งคือรถจำพวกที่พัฒนามาเป็น 7 ที่นั่งด้วยกัน นี่คือราคาที่สามารถฟาดฟันกับฮอนด้า ฟรีด ที่พกประตูไฟฟ้ามาพร้อมเก้าอี้กัปตันทำให้ราคาสูงลิ่ว หรือแม้แต่อแวนซ่าที่ระดับราคาถือว่าไม่แตกต่างกันมากก็ยังถือว่าแข่งขันกันไหว

แต่ความโชคร้ายจริง ๆ ก็คือการเปิดราคาของเออร์ทิก้าเองนั่นแหละที่ส่งผลอย่างเป็นทางการต่อสปินน้อย ทำให้สปินกลายเป็นรถที่ "ราคาแพง" ในสายตาประชากรชาวไทย และมองว่ารถที่มี 7 ที่นั่งเหมือนกันก็น่าจะทดแทนกันได้ที่ราคาห่างกันมากโข

เอาเป็นว่าเราจะไม่พูดเรื่องของคู่แข่งก็แล้วกันในตอนนี้ มาว่ากันด้วยเรื่องของสปินเป็นหลัก จุดขายของรถคันนี้ที่ผมเองก็รู้สึกว่าเป็นจุดขายที่สำคัญมาก ก็คือเกียร์อัตโนมัติ 6 สปีดที่ติดตั้งมาเป็นรายแรกของรถยนต์ในกลุ่มนี้ ช่วงล่างยูโรไรด์ที่ไว้ใจได้ที่ความเร็วสูง และเครื่องยนต์ 107 แรงม้าที่เรียกได้ว่าไม่เป็นรองใคร

เรื่องหน้าตาต้องบอกว่าดูแปลก ๆ ครับ สวยก็ไม่ใช่ น่าเกลียดก็ไม่เชิง หามุมถ่ายรูปก็ค่อนข้างยาก โดยเฉพาะด้านท้ายของรถที่ดูทื่อมาแต่ไกล แถมดูไม่มีเส้นสายอะไรหวือหวามากนัก แต่ในด้านการตกแต่งตัดขอบด้วยโครเมียมตามตำแหน่งต่าง ๆ ถือว่าทำให้รถมีมิติและแน่นอนว่าดูหรูหรามากขึ้น

มือจับประตูแบบโบราณอาจจะทำให้ตัวรถดูราคาไม่ถึงราคาที่แท้จริงของตัวรถ กระจกใสบานใหญ่รอบตัวรถอาจจะดีในเรื่องของทัศวิสัยที่กว้างขึ้นเล็กน้อย แต่ก็แลกมาด้วยความร้อนระอุ เมื่อรถทดสอบที่ไม่ได้ติดฟิล์มกรองแสงมาเจอกับแดดจ้าจัดในประเทศไทย

ตัวรถที่ออกแบบมาค่อนข้างจะต้านลมและไม่มีเส้นสายให้ลมวิ่งไปด้านท้ายของตัวรถสักเท่าใด ทำให้รถดูสกปรกเป็นพิเศษเมื่อยามที่ทะเลาะกับพระพิรุณมา บรรดาฝุ่นและควันก็จะจับตัวกับน้ำกลายเป็นคราบดำดำฝังแน่นที่ตัวถังด้านข้างทันที

เปิดประตูคนขับด้วยรีโมตหน้าตาเชย ๆ แต่มีระบบล็อก 2 ระดับ ที่หากต้องการเปิดประตูทุกด้านจะต้องกดปุ่มเปิด 2 ครั้ง รถหรูกว่านี้ยังหาติดตั้งมาได้ยาก แถมดูจะเป็นระบบความปลอดภัยที่เหมาะสมกับสถานการณ์ในบ้านเราที่มิจฉาชีพพยายามจะฉวยโอกาสเสียเหลือเกิน

ระบบล็อกของรถยังไปผูกอยู่กับการเข้าเกียร์ กล่าวคือเมื่อเข้าเกียร์ D รถก็จะล็อกทันที ขณะเดียวกัน ก็จะปลดล็อกเมื่อเลื่อนเกียร์ไปที่ตำแหน่ง P ซึ่งอยากจะถามว่าจะเปิดล็อกทำไมครับ บางทีขับรถอยู่กลางถนนติดยาว ๆ เข้าเกียร์ P แล้ว รถก็ปลดล็อกทันทีเหมือนกัน

อย่าถามหาปุ่มล็อกรถยนต์ว่าอยู่ที่แห่งหนใด เพราะหากไม่ใช้ปุ่มเปิดปิดรถรูปแม่กุญแจที่อยู่ตรงแผงคอนโซลแล้ว ปุ่มล็อกอีกจุดก็อยู่ตรงมือเปิดประตูสีเงิน ๆ ที่หากผลักเข้าไปก็จะล็อก งัดออกมาก็จะเปิดนั่นแล

การออกแบบภายใน เน้นพลาสติกสีเทาตัดกับพลาสติกสีดำและโลหะสีเงินด้าน ที่ให้บรรยากาศอึมครึม ไม่มีลูกเล่นอะไรมากเป็นพิเศษ แต่อัดออพชั่นมาให้เต็มที่ในส่วนของวิทยุ ที่สามารถต่อ AUX และยูเอสบีได้ที่แถว ๆ เบรกมือ ขณะที่ระบบพื้นฐาน เช่น โทรศัพท์บลูทูธ ก็ติดตั้งมาทั้งหมด

เมื่อเปิดประตูรถออกมาแล้ว ปีนขึ้นไปบนเบาะที่นั่งคนขับ เกิดความรู้สึกตกใจจนต้องลองกลับมาปีนเบาะที่นั่งแถว 2 และแถว 3 กันในทันที ที่ต้องใช้คำว่าปีน เพราะที่นั่งของสปินอยู่ในระดับที่สูงมาก แม้ตัวรถจะเป็นรถหลังคาสูงแล้ว แต่เมื่อเบาะที่นั่งสูง ก็ทำให้ประโยชน์จากหลังคาสูงที่มีอยู่เกิดขึ้นได้ไม่มากนัก

ทัศนวิสัยในการขับขี่ถือว่าดีเกินไป มองเห็นแทบจะทุกจุดของหน้ารถ ซึ่งมือใหม่หัดขับหรือคุณสุภาพสตรีตัวเล็กน่าจะชอบนะครับ แต่ผมมองว่ามันสูงเกินไป แถมปรับลงก็ไม่ได้ เบาะรองนั่งไม่สบายเลย แต่เบาะดันหลังแข็ง ๆ นั้นผมกลับชอบนะ แต่พอมาร่วมกัน 2 ชิ้นแล้วมันรู้สึกไม่สบายก็เท่านั้น

เบาะผ้าที่เลือกใช้มากับรถคันนี้ ดูไม่สมราคาสำหรับสปินอย่างแรง เพราะให้สัมผัสที่ไม่สบาย และดูเหมือนว่าจะเก็บกักฝุ่นเอาไว้อย่างมากเมื่อผ่านการใช้งานไปสักระยะ สังเกตง่าย ๆ จากบรรดาเส้นผมที่ร่วงไปหลุดอยู่กับพนักพิงศีรษะและเบาะหลังจำนนวนมาก

เบาะที่นั่งทุกตอนที่สูงกว่าปกตินั้น ทำให้ผมเกิดคำถามว่าบรรดาอากง อาม่า คุณป้า คุณลุง ผู้สูงวัยจะมีปัญหาในการก้าวขึ้นรถหรือไม่ หากคนที่ซื้อรถคันนี้ไปเป็นกลุ่มครอบครัวที่อยากได้รถไว้พาผู้ใหญ่และเด็ก ๆ ไปไหนมาไหน เพราะคุณสุภาพสตรีเพื่อนไซส์ S ของผมเอง มีปัญหากับการก้าวขึ้นรถคันนี้มาก แม้ว่าจะอายุยังไม่มากเท่าไหร่ก็ตาม

สตาร์ทเครื่องพร้อมออกเดินทาง แวบแรกที่รู้สึกได้จากการกดคันเร่งออกตัวก็คือ เกียร์จะตัดเร็วไปไหน และตัดค่อนข้างกระตุกจนรู้สึกได้ว่าเกียร์อัตโนมัติจะทำงานเร็วไป ที่รอบประมาณ 3,000 รอบต่อนาที เท่ากับในเกือบทุกเกียร์ ซึ่งทำให้ดูเหมือนว่าตัวรถไม่ตอบสนองเท่าที่ควร ขณะที่รถคันอื่น ๆ จะลากรอบไปได้สูงกว่า เพราะมีจำนวนเกียร์ที่น้อยกว่านั่นเอง

แก้ปัญหาได้ด้วยการลากแป้นเกียร์ไปที่ปุ่ม M แล้วทำการเปลี่ยนเกียร์เองตามจังหวะการขับขี่ ด้วยปุ่มเปลี่ยนเกียร์เล็ก ๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกเหมือนเป็นปุ่มบนจอยสติกของเพลย์สเตชั่น 2 ยังไงก็ยังงั้น แต่ก็ช่วยเรียกกำลังจากเครื่องยนต์ออกมาอย่างต่อเนื่องและไหลลื่นกว่าปล่อยให้เกียร์เค้าคิดเอาเอง

ระบบช่วงล่างยูโรไรด์ของเชฟโรเลตที่ไม่ดีเด่นไปทางด้านใดด้านหนึ่ง พอมาอยู่ในสปินก็ยังออกมาในลักษณะเดิม แถมยังเซตไปทางค่อนข้างแข็งเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ดีพอที่จะพารถซอกแซกไปตามช่องเล็กช่่องน้อยบนท้องถนน ที่ความเร็วระดับ 100-120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งเป็นความเร็วที่เหมาะสมสำหรับรถยนต์กลุ่มนี้

ใครที่คิดว่ารถที่เซตอัพมาแบบนี้ ตัวรถค่อนข้างสูง ดูแล้วท่าทางจะโคลงเคลงอาจจะต้องคิดใหม่ เพราะความรู้สึกโคลงเคลงที่ว่าน่าจะมาจากตำแหน่งที่นั่งที่อยู่สูงเกินกว่าที่มันควรจะเป็น ในขณะที่ตัวรถเองให้การตอบสนองในการเปลี่ยนเลนกระทันหันและการเข้าโค้งในระดับที่ไว้ใจได้เลยทีเดียว

มีคนถามผมตอนที่ผมขับรถคันนี้ร่อนไปร่อนมาว่ามันอืดหรือไม่ สำหรับการนำเครื่อง 1.5 ลิตรมาลากรถที่ติดตั้งเบาะที่นั่ง 7 ที่นั่งมาจากโรงงาน คำตอบของผมก็คือ ขับรถแบบครอบครัวจะขับเร็วอะไรนักหนา ลองคิดถึงการใช้งานจริง ๆ ถ้าคุณแบกพ่อแม่พี่น้องคุณสัก 4-5 คนไปด้วยในรถ จะขับเร็วขนาดไหน ถ้าถามผมมันก็น่าจะเพียงพอที่จะใช้งานในชีวิตประจำวัน และเกียร์ 6 จังหวะที่ให้มาก็ช่วยในการแซงได้ดีในระดับหนึ่ง

คำถามสุดท้ายก่อนจบ "คุ้มไหมกับราคา 7.62 แสนบาท"

จริง ๆ แล้วเป็นคำถามที่ตอบยากนะครับ เพราะมันขึ้นกับเงินในกระเป๋าของทุกคนโดยตรง เอาเป็นว่าถ้าต้องการรถยนต์ที่เป็นรถยนต์ 7 ที่นั่งแท้ ๆ เบาะแถว 2 แถว 3 นั่งได้ แอร์เย็นฉ่ำทุกจุด อุปกรณ์มีมาให้ครบแล้วไม่ต้องไปติดอะไรเพิ่ม แร็คหลังคาก็ให้มาเรียบร้อย ได้เครื่องยนต์ 1.5 ลิตร 107 แรงม้า ที่สามารถพารถและสมาชิกเต็มที่นั่งไปแบบชิลล์ชิลล์ มาพร้อมช่วงล่างที่ไว้ใจได้

โดยมีข้อที่ต้องติก็คือตำแหน่งที่นั่งที่ไม่เหมาะกับผู้สูงวัย เสียงเครื่องยนต์และเสียงลมที่วูบวาบเข้ามาในห้องโดยสารอย่างต่อเนื่อง การตอบสนองของเครื่องยนต์ที่อาจจะไม่ทันใจวัยรุ่นที่ต้องการความรู้สึกแบบปรู๊ดปร๊าด และแน่นอนความโบราณในด้านการออกแบบที่อาจจะเหมาะกับตลาดอินโดนีเซียมากกว่าประเทศไทย

คิดแล้วเปรียบเทียบกัน ไปลองขับที่โชว์รูมเชฟโรเลตดูก่อนก็ได้ครับ...